Het nieuwe beleid rond schijnzelfstandigheid in de zorg slaat in als een bom. Al maanden probeert zorgland zich erop voor te bereiden, maar de realiteit komt nu keihard binnen.
160 open diensten. Eén woning. Eén maand.
We kijken aan tegen 160 open diensten in slechts één maand — op één woning.
Honderdzestig momenten waarop er niemand is.
En terwijl de druk oploopt, moeten er binnen vier weken uitzendkrachten worden ingewerkt op een doelgroep waarvoor het soms een jaar kost om vertrouwen op te bouwen.
Laat dat even inzinken.
Wat we hebben opgebouwd, dreigt te verdwijnen
Alles wat de afgelopen jaren is neergezet met een betrokken, loyale en hardwerkende groep zelfstandigen — mensen die bleven, die cliënten kenden, die expertise en veiligheid brachten — dat dreigt in één beleidsklap te worden weggevaagd.
En waarvoor?
Voor angst.
Voor boetes.
Voor regels die totaal losstaan van de realiteit op de werkvloer.
De gevolgen zijn niet hypothetisch — ze zijn zeker
Teams vallen uit elkaar.
Continuïteit verdwijnt.
Vertrouwde gezichten verdwijnen.
Kwetsbare cliënten verliezen hun houvast.
En laten we het hardop zeggen: de cliënt betaalt de rekening.
Precies de mensen die het minst kunnen hebben dat we experimenteren met onzekerheid en personele wisselingen.
Januari wordt geen uitdaging — het wordt een waarschuwing
Een wake-up call.
Want als we zo doorgaan, breken we iets af dat we misschien nooit meer volledig kunnen herstellen.
Het is tijd voor urgentie.
Voor leiders die durven zeggen:
Dit stopt hier.
Niet morgen.
Niet later.
Maar nu — voordat de zorg verder kapot gaat.
In die realiteit is betrouwbare samenwerking belangrijker dan ooit
Zorg Interventie Groep staat organisaties bij in precies dit soort momenten — met vakbekwame professionals die zorgvuldig en DBA-compliant worden ingezet.
Niet om gaten te vullen,
maar om rust, continuïteit en deskundigheid te brengen waar het het hardst nodig is.
Geen grote woorden.
Geen onrealistische beloftes.
Gewoon stabiele, ervaren zorgprofessionals die blijven staan.